Dwór wzniesiony i rozbudowany w drugiej połowie XIX w. Jak wynika ze "Spisu ziemian Rzeczypospolitej Polskiej w roku 1930" majątek należał wówczas do Tadeusza Rudowskiego, a obszar dóbr wynosił 1076 hektarów.
Po drugiej wojnie światowej we dworze mieściły się szkoła i poczta, mieszkania nauczycieli, następnie mieszkania pracowników dawnego PGR-u. Obecnie (styczeń 1998) jest silnie zdewastowany (zawilgocony i zagrzybiony, osiadają i pękają ceglane mury, konstrukcja drewniana zbutwiała, wschodnia część budynku zawaliła się, a to, co pozostało stoi cudem).
Dwór jest usytuowany bardzo nieszczęśliwie tuż przy drodze i nie ma wyraźnych cech stylowych. Pod względem strukturalnym stanowi dziwoląg. Jego część środkowa jest drewniana, konstrukcji zrębowej i stoi na kamiennej podmurówce. Obie części boczne są murowane, a ich ściany były pierwotnie oszalowane pionowo. Dwór jest parterowy, wzniesiony na planie wydłużonego prostokąta, obrosły przybudówkami. Od frontu, ale nie pośrodku elewacji, ma silnie wysunięty do przodu ganek z dekoracją laubzegową, zwieńczony trójkątnym szczytem i nakryty dwuspadowym daszkiem, wspartym na ośmiu słupach (od frontu na czterech). Układ wnętrz dwutraktowy, gruntownie przekształcony. Dach naczółkowy kryty eternitem. Otoczenie zdewastowane.
Dojazd:
na południowo-zachód od Mławy; z drogi Mława - Żuromin skręcić w Turzy Wielkiej na południe.
źródło:
T.S.Jaroszewski, M.Gierlach, PO PAŁACACH I DWORACH MAZOWSZA;
Wydawnictwo Naukowo-Techniczne cz. III, Warszawa 1998
podatku dla Magdy Targońskiej z domu Zawadzka chorej na stwardnienie rozsiane. więcej ...
Damazy, Dominik, Leonard, Maksymilian, Oda, Stojgniew, Walery, Wirgiliusz