Rudowski Wacław 24.09.1883 - 16.01.1965

herbu Prus II (24.09.1883 - 16.01.1965), właściciel majątku Klonówka w pow. starogardzkim.
Syn Szymona i Katarzyny z Kalksteinów. Urodzony w rodzinnym majątku Rumoka (pow. Mława).
Rodzeństwo: patrz - Michał Rudowski.

Szkołę średnią skończył otrzymawszy maturę w Warszawie w 1903. W tym samym roku rozpoczął studia na wydziale mechanicznym PW. W 1904 odbył letnią praktykę w Zakładach Kotlarskich i Mechanicznych "W.Fitzner i K.Gamper" S.A. w Sosnowcu. Po strajkach szkolnych i zamknięciu uczelni Wacław Rudowski przeniósł się na wydział budowy maszyn Polit. w Darmstadt. W 1908 Wacław Rudowski odbył praktykę w fabryce Wyrobów Metalowych "Rohn, Zieliński i S-ka" w Warszawie.
W 1910 Wacław Rudowski ukończył Polit. jako dyplomowany inż. mechanik i został zaangażowany przez Sosnowieckie Fabryki Rur i Żelaza i stamtąd wysłany na Węgry dla praktycznego poznania spawania elektrycznego i autogenicznego. Po powrocie z Węgier uruchomił oddziały obydwu rodzajów spawania i prowadził je przez prawie dwa lata w Sosnowcu.

W 1911 Wacław Rudowski odziedziczył Klonówkę, do której przeniósł się następnego roku po opuszczeniu Sosnowca. Klonówka liczyła wówczas ok. 1250 ha (po reformie rolnej pozostało ok. 400 ha). Od 200 lat była w rękach rodziny Kalksteinów herbu Kos. Ostatni własciciel Klonówki, bezdzietny Michał Kalkstein (zm. 1911) z Izabellą z Bożewswkich (zm. 1909) zapisali w 1889 majątek swemu siostrzeńcowi Wacławowi Rudowskiegmu (Michał Kalkstein był bratem Katarzyny, matki Wacława Rudowskiego). U progu niepodległości Polski w 1920 Klonówka była jedynym dużym obiektem rolnym, jaki ostał się w polskich rękach w powiecie starogardzkim. Dnia 29.01.1920 na granicy Klonówki, na moście nad rzeką Węgiermucą, Wacław Rudowski wraz z sześcioletnim synem Michałem witali konno wkraczający na Pomorze I Pułk Ułanów Krechowieckich armii gen. Hallera.
W okresie międzywojennym Wacław Rudowski prowadził aktywną działalność społeczną i pełnił funkcje: sędziego pokoju, zastępcy dyrektora Państwowego Stada Ogierów w Starogardzie; przez długie lata działał w kółkach rolniczych, w Związku Ziemian, w związkach hodowców koni, bydła, owiec. Utrzymywał bliskie stosunki z kadrą 2 Pułku Szwoleżerów Rokitniańskich, który od 1926 stacjonował w Starogardzie (był członkiem Koła Pułkowego).

W Klonówce wybudował nowoczesną płatkarnię i tartak. W 1936 Wacław Rudowski zaangażował się w budowę nowoczesnej rzeźni miejskiej w Gdyni u podnóża Kępy Oksywskiej. Sprowadził tu najnowocześniejsze wówczas maszyny z Danii. Został zastępcą dyrektora do spraw technicznych i pełnił tę funkcję do września 1939. Już w pierwszym tygodniu września gestapo poszukiwało Wacława Rudowskiego i jego synów w Klonówce. Nie zastając żadnego z nich w domu, nakazali żonie wraz z córką Hanną opuścić dwór w ciągu trzech godzin. W czasie okupacji Wacław Rudowski mieszkał w Warszawie i pracował dorywczo w fabryce Miłobędzkiego. Z Powstania Warszawskiego Wacław Rudowski wraz z żoną oraz synem Michałem i synową wydostali się z obozu w Pruszkowie, skąd zostają wywiezieni do Koniecpola. Wreszcie znajdują schronienie u brata Wacław Rudowskiego, Leona w Częstochowie. Przez dalszych parę miesięcy oboje Wacławostwo wraz z rodziną syna Michała mieszkali we wsi Michałowice (powiat Miechów), a następnie krótko w Krakowie. Już w kwietniu 1945 Wacław Rudowski wraz z żoną powrócili do Gdyni, gdzie objął z powrotem swoją pracę w rzeźni miejskiej. Pozostał tutaj do 28.02.1950. Przez następne dwa lata pracował jeszcze w przemyśle drzewnym w Sopocie i w "Arce" w Gdyni. Po owdowieniu przez kilka lat mieszkał z rodziną swojej córki Hanny, a następnie u najmłodszego syna Andrzeja w Gdańsku, gdzie zmarł, pochowany jest wraz z żoną na cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku-Wrzeszczu.

Wacław Rudowski był żonaty od 1909 (ślub w Warszawie) z Janiną Eugenią Stryjewską herbu Tarnawa (zm. 1958).

Dzieci:

1. Wacław (zmarł jako niemowlę);
2. Michał (10.10.1913 - 21.08.1993), aboslwent Wydz. Rolniczo-Leśnego UP (1933-1939), oż. z Iloną z Łozińskich (1° v. za Zdzisławem Hemplem), ich syn Hubert (ur. 19480);
3. Hanna (ur. 1918) za Lesławem Jabłonowskim, ich syn Piotr; Andrzej (ur. 1922) , oż. z Elżbietą Sigel (Szwajcarka), ich dzieci: a) Marek; b) Katarzyna.

Dok.: PSB, XXXIII, 3-5 (biogram Szymona Rudowskiego (1875 - 1941))
Opracował: Hubert Rudowski
Opublikowane: ZIEMIANIE POLSCY XX WIEKU Słownik biograficzny cz. 2, Wydawn. DiG , Warszawa 1994

• « poprz.
• nast. »