herbu Prus II (1876 - 16.02.1919), właściciel Grzebska i Bogurzyna w powiecie mławskim.
Syn Szymona i Katarzyny z Kalksteinów. Urodzony w Rumoce.
Rodzeństwo:
1. Julian, inż.;
2. Stanisława Jaroszewska;
3. Maria Jaroszewska;
4. Kazimiera Biernacka;
5. Jadwiga Bojanowska;
6. Katarzyna;
7. Tadeusz - patrz Tadeusz Rudowski;
8. Izabella Bohuszewicz;
9. Zygmunt;
10. Leon;
11. Szymon (ur. 13.01.1875 w Rumoce, zm.4.11.1941 w Budapeszcie), inż. hutnik, naczelnik Wydziału Przemysłu i Handlu Urzędu Wojewódzkiego Śląskiego w latach 1922 - 1939)
12. Wacław - patrz Wacław Rudowski.
Michał Rudowski uczęszczał do gimnazjum realnego w Warszawie i po uzyskaniu matury studiował w Studium Rolniczym UJ. Po studiach, wyposażony przez swego ojca zakupił ok. 1902 od Gniazdowskiego Grzebsk (ok. 480 ha), a w 1913 Bogurzyn od Nostitz-Jackowskiego. Oba majątki nie były uprzemysłowione. Gospodarstwa były skierowane na uprawę i hodowlę inwentarza żywego. W Bogurzynie dość duży obszar zajmowała uprawa buraka cukrowego dla cukrowni w Ciechanowie. W latach dwudziestych i trzydziestych cukrownia utrzymywała skład buraków na terenie Bogurzyna. Dostarczano tu buraki z samego Bogurzyna i okolicznych majątków oraz z drobnych gospodarstw rolnych. Michał Rudowski działał w Związku Ziemian pow. mławskiego oraz Związku Plantatorów Buraka Cukrowego. Przed śmiercią Michał Rudowski w testamencie zapisał majątek Bogurzyn swojej żonie, a majątek Grzebsk swym sześciorgu dzieciom.
Michał Rudowski był ożeniony z Bronisławą Moniką Mieczkowską z Nieciszewa, córką Stanisława Maksymiliana i Heleny z Donimirskich, a siostrą Edwarda, Stanisława i Władysława Mieczkowskich. W 1923 Bronisława Rudowska wyszła ponownie za mąż za Feliksa Lassotę, który do swej śmierci (1938) gospodarował w Bogurzynie i Grzebsku. W latach dwudziestych i trzydziestych w Bogurzynie była rozwinięta uprawa rzepaku, maku i nasion marchwi, buraka cukrowego oraz białej koniczyny.
W 1932 Szymon Rudowski przejął gospodarstwo w Grzebsku, a po śmierci Feliksa Lassoty pomagał bardzo czynnie matce w zarządzaniu Bogurzynem. Dwór w Bogurzynie był jednym z ładniejszych w pow. mławskim. Umiejscowiony przed bardzo dużym dziedzińcem ozdobionym klombem i pięknymi skupiskami dużych i starych drzew (świerki, kasztany, klony i bardzo wysoka brzoza) oraz foremnymi krzewami. Na tyłach dworu znajdował się park, ogród warzywny i owocowy. Z dziedzińcem sąsiadowało bardzo obszerne podwórze z dość solidnymi budynkami inwentarzowymi, dwoma dużymi stodołami, spichrzem, wozownią, kuźnią. Wszystkie te obiekty zajmowały 6 ha powierzchni. Władze okupacyjne przebudowały dwór, dodając jednopiętrowe nadbudówki na jego skrzydłach. Stracił on swój ładny charakter i stał się prawie kamienicą. Władza ludowa, po przejęciu Grzebska przeznaczyła go na gospodarstwo hodowlane. W Bogurzynie, częściowo rozparcelowanym, w obszernym dworze otworzono szkołę dla młodzieży wiejskiej.
Dzieci Michała Rudowskiego:
1. Leonard, adwokat;
2. Szymon, inż. rolnik mąż Janiny Szlązkiewicz;
3. Helena, ekonomistka;
4. Zofia Szałowska;
5. Józef, ekonomista;
6. Bronisława Blauth
Dok.: Inf. rodziny (Józef Rudowski, Zofia Szałowska)
Opublikowane: ZIEMIANIE POLSCY XX WIEKU Słownik biograficzny cz. 2, Wydawn. DiG , Warszawa 1994
podatku dla Magdy Targońskiej z domu Zawadzka chorej na stwardnienie rozsiane. więcej ...
Adela, Erast, Felicyta, Klemens, Klementyn, Orestes, Przedwoj