Rudowski Szymon 1907 - 1975

urodzony w 1907 w Grzebsku (pow. mławski)
Syn Michała Rudowskiego [patrz - Michał Rudowski] i Bronisławy z d. Mieczkowskiej z Nieciszewa.
Rodzeństwo:

1. Leonard,
2. Helena R.,
3. Zofia Szałowska,
4. Józef,
5. Bronisława Blauth.

W 1913 przeniósł się z rodziną do Bogurzyna (pow. mławski). Uczęszczał do gimnazjum im. Wyspiańskiego w Mławie.
Podczas inwazji bolszewickiej w 1920, rodzina uciekała z Bogurzyna (do Nieciszewa w pow. bydgoskim) dwoma wozami 4-konnymi i bryczką, które powozili: 13-letni Szymona, 14-letni Leonarda Rudowski i kuzyn Zygmunt Rudowski. Po wycofaniu się bolszewików rodzina wróciła do Bogurzyna.
Szymon Rudowski ukończył wydział rolniczy SGGW w Warszawie a po studiach prowadził gospodarstwo rodzinne w Grzebsku.

Służbę wojskową odbywał w 11 Pułku Ułanów im. Rydza Śmigłego w Ciechanowie, gdzie po ukończeniu podchorążówki otrzymał stopień porucznika.
W dniu 20.1.1934 poślubił Janinę z d. Szląskiewicz, absolwentkę wydziału ogrodniczego SGGW, która po ślubie pomagała w Grzebsku mężowi, prowadząc gospodarstwo ogrodnicze. Po śmierci ojczyma Szymon Rudowski gospodarował również w Bogurzynie.

W Grzebsku urodziło się dwoje dzieci: Anna i Michał, stamtąd też wyruszył na wojnę, wezwany w końcu sierpnia 1939 do swego Pułku w Ciechanowie.
Wkroczenie wojsk niemieckich w 1939, spowodowało konieczność przeniesienia się z rodziną do Warszawy, gdzie pracował w gospodarstwie rolnym "Agril" na Rakowcu. Podczas pracy w "Agrilu" prowadził działalność konspiracyjną, przechowując i rozwożąc broń.
Od 1941 zamieszkał z rodziną w Milanówku pod Warszawą.

Po wojnie w latach 1948-1949 kierował gospodarstwem WSM-u w Jadwisinie, gdzie prace trzeba było rozpocząć od rozminowania pól. Zaraza koni trzymanych w tym gospodarstwie naraziła go na kłopoty ze strony Urzędu Bezpieczeństwa, zarzucającego mu, że jako były obszarnik celowo unicestwił konie. Z tego powodu porzucił dotychczasowe zajęcie, podejmując pracę w Państwowym Zakładzie Ubezpieczeń Wzajemnych. Ok. 1961 przeniósł się na stałe do Warszawy, gdzie pracował w IUNG a następnie w Centrali Nasiennej, skąd odszedł na emeryturę. Zmarł w 1975 w Warszawie.

Dzieci:

1. Hanna żona Janusza Bonińskiego;
wnuczka: Agnieszka żona Grzegorza Szczepkowski(ego);
prawnuk: Michał;
2. Michał mąż Marii (z d. Dyląg);
wnuki:
a) Monika żona Grzegorza Kiełka;
prawnuki: Maciej, Karolina
b) Marcin mąż Magdaleny (z d. Krasnodębska) ;
prawnuk: Tomasz;
3. Janina żona Zbigniewa Świątkowskiego;
wnuki:
a) Łukasz Świątkowski mąż Aleksandry (z d. Rębowska);
prawnuki: Ignacy, Stanisław;
b) Witold Świątkowski mąż Beaty (z d. Dulińska);
prawnuczka Barbara.

Opracował: Tadeusz Blauth z Anną Bonińską

• « poprz.
• nast. »